پدر بازی درمانی کیست؟

پدر بازی درمانی کیست؟

در این مقاله به پاسخ پدر بازی درمانی کیست؟ خواهیم پرداخن. دکتر اکسلاین روانشناس برجسته کودک و نویسنده کتاب «دیبز در جستجوی خویشتن» بود. او در کتابش تجربیات خود را با پسر جوانی به نام دیبز که مشکلات عاطفی و رفتاری شدیدی داشت شرح داده است. می توان او را اولین بازی درمانگر دانست.

از طریق بازی درمانی، دکتر اکسلاین توانست به دیبز کمک کند تا مشکلات خود را حل کند و خود واقعی خود را کشف کند. این کتاب به اثری مهم در زمینه بازی درمانی تبدیل شد و به رواج این رویکرد کمک کرد. رویکرد دکتر اکسلاین به بازی درمانی غیر رهنمودی بود، به این معنی که او بازی کودک را هدایت نمی کرد و سعی نمی کرد رفتار آنها را تفسیر کند.

در عوض، او به کودک اجازه داد تا در بازی پیش قدم شود و احساسات و عواطف خود را در یک محیط امن و حمایت کننده ابراز کند. این رویکرد هنوز هم امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد و نشان داده شده است که در درمان طیف وسیعی از مسائل عاطفی و رفتاری در کودکان موثر است.

کمک های دکتر اکسلاین در زمینه بازی درمانی با کار او با دیبز متوقف نشد. او در ادامه چندین کتاب دیگر در این زمینه نوشت، از جمله “تکنیک های بازی درمانی” و “کودکی و نوجوانی”. او همچنین به تأسیس انجمن بازی درمانی کمک کرد، که اکنون یک روش پیشرو در این زمینه است. حال به احتمال بهتر می دانید که پدر بازی درمانی کیست؟

دکتر اکسلاین علاوه بر کار با بازی درمانی، در زمینه روانشناسی کودک نیز پیشگام بود. او یکی از اولین روانشناسانی بود که اهمیت دیدگاه کودک و نیاز به رویکردهای کودک محور در درمان را تشخیص داد. کارهای او تأثیر قابل توجهی در زمینه کودک درمانی داشته است و امروزه نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد.

در نتیجه سوال پدر بازی درمانی کیست؟ باید گفت، دکتر ویرجینیا اکسلاین به طور گسترده به عنوان پدر بازی درمانی شناخته می شود. کار پیشگام او در این زمینه به محبوبیت این رویکرد کمک کرده و تأثیر قابل توجهی در زمینه کودک درمانی داشته است.

رویکرد غیر رهنمودی او به بازی درمانی هنوز هم امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد و نشان داده شده است که در درمان طیف گسترده ای از مسائل عاطفی و رفتاری در کودکان موثر است.

بازی درمانی چیست؟

بازی درمانی نوعی روان درمانی است که از بازی به عنوان وسیله ای برای ارتباط و درمان کودکان استفاده می کند. این بر اساس این ایده است که بازی زبان طبیعی کودکان است و آنها می توانند از بازی برای بیان افکار، احساسات و تجربیات خود استفاده کنند. بازی درمانی معمولا برای کودکان 3 تا 12 ساله استفاده می شود، اما می توان آن را برای استفاده در نوجوانان و حتی بزرگسالان تطبیق داد.

در بازی درمانی، محیطی امن و حمایتی به کودک داده می شود که در آن می تواند با انواع اسباب بازی ها و وسایلی مانند عروسک، شن بازی یا لوازم هنری بازی کند. درمانگر بازی کودک را مشاهده می کند و به گونه ای با او تعامل می کند که به او کمک می کند تا احساسات و تجربیات خود را بیان کند.

بازی درمانگر ممکن است از تکنیک های مختلفی مانند گوش دادن بازتابی، همدلی و اعتبار سنجی استفاده کند تا به کودک کمک کند بتواند احساس درک و حمایت کند. بازی درمانی می تواند برای کمک به کودکانی که طیفی از مسائل عاطفی و رفتاری مانند اضطراب، افسردگی، تروما، اندوه، مشکلات رفتاری و مشکلات اجتماعی را تجربه می کنند، استفاده شود.

از طریق بازی درمانی، کودکان می توانند بیاموزند که خود را به طور مؤثرتری بیان کنند، مهارت های حل مسئله را توسعه دهند، عزت نفس و اعتماد به نفس ایجاد کنند و ویژگی های مثبت را توسعه دهند. چندین رویکرد مختلف برای بازی درمانی وجود دارد، از جمله می توان به بازی درمانی غیر جهت دهنده، بازی درمانی دستوری و بازی درمانی یکپارچه اشاره کرد.

در بازی درمانی غیر رهنمودی، درمانگر به کودک اجازه می دهد تا در بازی رهبری کند و رفتار او را هدایت یا تفسیر نمی کند. در بازی درمانی دستوری، درمانگر بازی کودک را هدایت می کند و ممکن است از تکنیک های خاصی برای رسیدگی به مسائل خاص استفاده کند. بازی درمانی تلفیقی عناصر بازی درمانی غیر دستوری و دستوری را ترکیب می کند.

به طور کلی، بازی درمانی رویکردی ملایم، غیرتهاجمی و مؤثر برای کمک به بهبودی و رشد عاطفی کودکان است. می توان از آن به عنوان یک درمان مستقل یا همراه با سایر اشکال درمانی برای کمک به کودکان برای دستیابی به پتانسیل کامل خود استفاده کرد. بازی درمانی نوعی روان درمانی است که از بازی به عنوان وسیله ای برای ارتباط و شفای کودکان استفاده می کند.

در حالی که بازی درمانی برای قرن ها وجود داشته است، تا اواسط قرن بیستم به عنوان یک رویکرد درمانی مشروع شناخته نشد. دکتر ویرجینیا اکسلاین به عنوان پدر بازی درمانی در نظر گرفته می شود و به دلیل مشارکت در این زمینه به طور گسترده ای شناخته شده است.

بازی های فیزیکی در بازی درمانی چیست؟

این نوع بازی ها بیشتر در ایران به کار می رود و ابزار مخصوص به خود را شامل‌ می شود. این بازی ها اصولا هم به صورت انفرادی و هم به صورت گروهی می باشند و می توانند صورت گیرند. این بازی ها به طور کل برای کاهش کسالت و خستگی بسیار مفید هستند. بازی های فیزیکی رفتار های خشونت آمیز و با عصبانیت یک کودک را کم می کند و باعث کاهش آن ها می شود.

بازی های تقلیدی چیست؟

کودکان در سنینی مقلدین خوبی هستند، آن ها رفتار اطرافیان را تقلید می کنند. درمانگر در این بازی از روش تقلید در بازی درمانی استفاده می کند. برای مثال او از کودک می خواهد که رفتار یکی از اطرافیانش مانند پدر، برادر، خواهر و یا مادر را تقلید کند و شبیه آن ها رفتار کند.

هنگامی که کودک تقلید می کند، برون ریزی می کند، این امر سبب می شود تا علت مواردی همچون ترس، اضطراب، نقاط ضعف و قوت و… برای درمانگر مشخص شود.

به طور کل بازی درمانگر و بازی درمانی می تواند خیلی در روند درمان کودک موثر باشد. بازی درمانی یکی از راه هایی است که می توان به واسطه آن علل خیلی از رفتار ها و حرکات کودک را سنجید و پیدا نمود. گاها بازی درمانگر روش های خود را تغییر می دهد تا بتواند به دلایل و علت های دیگر دست پیدا کند. بازی درمانی به صورت فردی و یا خانوادگی صورت می گیرد.

بازی درمانگر تشخیص می دهد که بهتر است، به طور تنها با کودک جلسه برگزار کند و یا پدر و مادر را نیز در جلسات دخیل کند. البته این امکان نیز وجود دارد که تشخیص دهد، برخی از جلسات به طور تنها و برخی دیگر به صورت خانوادگی انجام شود.